We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

ΤΟ Π​Α​Ι​Δ​Ι Π​Ο​Υ Ε​Γ​Ι​Ν​Ε Τ​Ε​Ρ​Α​Σ

by JOHNNI SPETS

supported by
/
  • Streaming + Download

    Purchasable with gift card

     

1.
ΤΠΠΕΤ 03:44
Το παιδί που έγινε τέρας Το παιδί που έγινε τέρας Το παιδί που έγινε τέρας Το παιδί που έγινε τέρας […] Φτιαγμένος απ' το τίποτα ,σάρκα μελάνι και χαρτί πρώτου σχεδίου εφαρμογή,πρώτα ένιωσα μετά ένιωσα τίποτα πρώτα πάθη έδιωξα,μετά προτίμησα μόνος μου να μείνω να με γνωρίσω είπα να επιμείνω βράδια να σκέφτομαι στον ύπνο μου ,καχύποπτος στον ίσκιο μου κοιμόμουνα στη σκέψη χωρίς να 'χω το φίλο μου ,έτσι μπήκε η πρώτη λέξη Έρωτας μπήκε στη ζωή μου πριν μπει δεύτερη σκέψη στάμπα στη ψυχή το άπειρο,χωρίς δεύτερη σκέψη Προβολή; Είπα να κάνω προκοπή κι ανταπηξήλθα στην ομήγυρη σ'ένα θέατρο όλοι ίδιοι Κυρίες Κύριοι, στο προσκήνιο στη σκηνή στείροι Το παιδί που έγινε τέρας κύριες και κύριοι Το παιδί που έγινε τέρας Και που 'σαι φίλε ,μέρες περνάνε μέρες πονάνε μέρες δίνεις ώρες παίρνεις ,θυμάσαι σε ξεχνάνε κοιμάσαι ακούς τον κλέφτη λες ο αέρας θα 'ναι ξυπνάς φτωχός τω πνεύματι εν τέλει Μόνος κι απέναντι οι εαυτοί σου θυμωμένοι από τα λάθη πιάνομαι και διορθώνομαι τα λάθη μου δίνουν σκέψη να εκτονώνομαι τα λάθη μου ιδιαίτερες σκέψεις στο κεφάλι μου Γεννιέμαί, γίνομαι τέρας Πεθαίνω, γίνομαι τέρας Γεννιέμαί, γίνομαι τέρας Πεθαίνω, γίνομαι τέρας […]
2.
[Intro] Αφήνω πίσω μου συντρίμμια κρύβομαι στην ασχήμια που με κάλυψε τα φώτα έσβησαν τα πνεύματα ηρέμησαν λιποθύμησα δύο νύχτες ξύπνησα μέσα στα μυαλά σας στριμωγμένος τέρας στη ψυχή άκου αυτό [είμαι φθορά ο γαμημένος] [Verse 1] Σπάνε πρωτότυπα σπάνε μήτρες σπάνε εκμαγεία φτύνω πίκρες σπάνε τα νεύρα μου τρώω φρίκες μάχη λεκτική ανάμεσα σε τι; πέρασαν κι έφυγαν ,πέρασαν μ' έκαναν (;) δεν τ' απέφυγα γίναν αγκάθι του Άλφα τα λάθη θαύμασ' τη βρώμα τους μπροστά σου ανοιχτοί όλοι οι τάφοι Διάλεξε που θα πέσεις ,στα φίδια; στο θειάφι; είμαι τρελός κάνω όνειρα δεν παθαίνω εγκαύματα στην καθημερινότητα ο στίχος νόημα ο ήχος κόλλημα το ρίγος πρώιμα σκορπάει καρφιά στην είσοδο σκίζει γόνατα κάτω απ' τη γη τρία πατώματα στο τέταρτο κρύβουν τα πτώματα Στα όνειρα μου τρεις οφθαλμοί του κόρακα στα τέσσερα στήνονται αυτόματα επιβιώνω ανώφελα κολλώντας κηδειόχαρτα στη μουσική του ψεύτη κόλακα [κι είμαι φθορά] Αν νιώθεις άκου με ,αν όχι άσε με σε νοιάζει που δεν νοιάζομαι η τρέλα μοιάζει με τον κόσμο μου ,τη μοιράζομαι [Κι είμαι φθορά ο γαμημένος] [Verse 2] Ζώης γεωμετρία κρύα αριθμητική συν πλην ατέλειωτη πορεία τετραγωνιζώ φαύλους κύκλους ,δε φοβάμαι τις στροφές τα πάντα κρίνονται σε μια ευθεία Γραμμή από την μέρα που γεννήθηκες γραμμή αγάπησες αναστήθηκες είμαι φθορά ο γαμημένος κι αυτό φάνηκε δε γούσταρες μου φάνηκε; Άκου αυτό Η καριόλα είναι για ξύλο όταν κάνει το δικό σου φίλο φίλο του κώλου της έπειτα πόρνη στο έλεος του διαβόλου της στο τέλος στάχτη μαζί με τον καριόλη της Άστ’ αυτό ,το ρουφιάνο αναφ΄τον νοητικό επίπεδο άφταστο σε κύκλους άπληστων είμαι φθορά Άκου αυτό είμαι φθορά Άσ' το αυτό είμαι φθορά [...]
3.
ΜΑΡΤΗΣ 03:34
[Hook] Να κάτσει, όπως ο Μάρτης (Κυκλοθυμία, αμηχανία, αδράνεια, χημεία) Να γράψει, όπως ο Μάρτης (Κυκλοθυμία, αμηχανία, αδράνεια, χημεία) Να κάψει, όπως ο Μάρτης (Κυκλοθυμία, αμηχανία, αδράνεια, χημεία) [Verse] Ορθογώνιο δίχως μοίρες Μοίρα άγνωστη Μόνος το δρόμο, τα πόδια πήρες Στα πάνω ήλιος, κάτω σκοτάδι Πλάνη ζωής το πρώτο παιδικό σου χάδι Γυρνάω τη πλάτη, κρυφοκοιτάζω την πανσέληνο Βλέπω τον Μάρτη Γεννιέμαι συνεπώς μες την αμέλεια του εαυτού μου Βγάζω άχτι Στ' ακόρεστο του απείρου φτιάχτηκα κατ' εικόνα Απεβίωσα μετά το κόμμα Κλειδώνουν σύμπαντα Βρέχει, στεγνό το στόμα Λούστηκα απέχθεια, σκούρυνε το χρώμα Πτητικός οργανισμός μα κτητικός μηχανισμός Τρέχει το φως μου με την ταχύτητά μου Μια ανάσα δωσ' μου και φύγε μακριά μου Πίνω καφέ πικρό, μικρή ζωή Δε με πλανεύει η ζάχαρη Πληθαίνουν οι ήχοι της απόστασης Κι είναι να πάρεις την απόφαση να κατέβεις στη στάση Εκεί που θες να φτάσεις, όσα κι αν χάσεις Κυκλοθυμώ, δείχνω τον κύκλο μου στον φίλο μου Τον φίλο μου στον κύκλο μου Κι όλα τα μπλέκω Ξενερώνω όταν δεν σ' έχω Κι όταν σε έχω Δεν θέλω ούτε να σε βλέπω Όταν σε έχω σε σιχαίνομαι κι αλλάζω διάθεση Από χαρά κατάθλιψη, διαταραχή διπολική Κι έχω την άνεση να 'μαι ψηλά, να πέφτω Να κλείνομαι, να χάνομαι, απ' όλους να απέχω Θεραπεία στο τετράδιο, στο δωμάτιο νέα μέρα Η νέα μέρα ανάσα μου 'δωσε Χέρι σφιχτό, λίγο καπνό και βλέμμα χαμήλωσε Λίγη φωτιά να κάψω αναμνήσεις, φούντωσε Άσπρο χαρτί στο στόμα προχωράω Μου 'δωσε ζαλάδα Παράσιτα πάντα ζητούν την προσοχή Παρασιτούν τη μουσική κι ακούγονται Πριν νυχτώσει περιμένω απ' τον τρίτο πτώση Τύψεις δεν κρύβονται, αφήνομαι κι αφήνονται Πετάω ψηλά, οι άνθρωποί μου ευθύνονται Όταν πέφτω χαμηλά δεν μ' ακολουθάν Στιγμή προσωπική μες το δωμάτιο μόνος Γράφω, μιλάω, γράφω, κοιτάω πως Να μένω δίπλα μου, να ψάχνω φως Ένας ακόμη του σύμπαντος περαστικός Πέρα απ' τον ήλιο αγγίζω σφαίρες κι εξελίσσομαι Δεν ξοδεύω μέρες, λυσσώ το μυαλό μου, ελίσσομαι Ψάχνω να λύσω με το νου μου κόμπο Στον καθρέφτη ξεφτιλίζομαι κι ύστερα ντρέπομαι Σε σάλιο μετατρέπομαι και σβήνει η φλόγα Σε μένα στρέφομαι και λέω σου το πα [Hook]
4.
[Verse] Το καλύτερο μου ψέμα φόρεσα ,για να μην σκέφτομαι και κατηφόρισα εκεί με θέλει, να είμαι κάτω γι' αυτό γράφω ,ψυχή ανεκμετάλλευτη συμβάλλει στην αυτοκαταστροφή αυτός καταστροφή αυτός που πίστεψε στο άπειρο Στροφή απότομη ήταν το ξύπνημα ,ένα μάτι μισή καρδιά ήταν το τίμημα για όσα πήρα από σένα ευχαριστώ .αγάπη δύναμη δε σου χρωστώ έδωσα παραπάνω ,στη ψυχή σου κάτι κάνω ξέρω Ξέρεις; Κι όσο το μαύρο μου θα φέρνει τ' άσπρο πάτο θα πιάνω αναζητώντας το καλύτερο κι όταν με χάνω ,τα ετερώνυμα κολλάνε κι ενδιαφέρονται γίνονται ασπίδα ,να το καλύτερο Άνοδος προς νέας ημέρας φως ,τέλος οι επαναλήψεις πρώτη μετάδοση σ'άφησε το παιδί ,σε λήψη δεύτερη απών εσύ τρίτη εκδοχή ,το παιδί έγινε τέρας πλέον ξύπνιο δεν υπνοβατεί σε πλάνο τρύπιο αναπολεί μονάχα τα 17 στο 1-7-3 17 και ξύλινες παιδεία Δε μιλάω πολύ γράφω για τα παιδιά ζω το τώρα είναι για τα παιδιά θεών κατώτερων παραδειγματισμός παλιότερων Κρίνε Είναι νύχτα κι αλήθεια είναι είναι αλήθεια πως ήμουν διπρόσωπος εγώ, εγώ κι εσύ πάλι εγώ διπλή προσωπικότητα ,που 'ν' το εγώ σου; στοιχεία εξακριβωμένα στις 12 χωρίς ταυτότητα γυρνάω ασυνείδητα στην αθωότητα τσεκάρω λέξεις στην καρτέλα έλεγχος-ανασυγκρότηση δίνει ώθηση να περιγράψω ό,τι ζω ζω απ' την αρχή με σφηνωμένο στο μυαλό το παρελθόν μου 'παν να ζήσω ,είπα θα το αφήσω και πέθανα μπροστά τους
5.
[Verse] Ξύπνησα σ' όνειρο και είπα να το ζήσω πένθος βαρύ μακρόσυρτο, απρόσιτο το πίσω σαγηνεύομαι απ' το χρώμα την ευκρίνεια στην εικόνα την ειλικρίνεια στα μάτια σου Εικόνες μεσ' απ' τα χέρια μου γεννάνε φωνές τα μάτια μου τις νύχτες χρώματα αλλάζουν και με μπερδεύουν τα αστέρια που πέφτουν στην γη βροχή από μετεωρίτες Παιχνίδι που περνάω πίστες η ολοκλήρωση κι όσο κοντά της φτάνω με θέλεις πίσω εσύ REC πατημένο πριν την πέσω να γνωρίσω αύριο το μέσα με το έξω Ταξίδι συνεχίζεται χώρα με όνομα χρώμα σκηνή εκτυλίσσεται μα προσπαθώ να δω ακόμα βάφονται τα πόδια μου στο χώμα όταν ακούμπησα ουρανό πήραν τα μάτια χρώμα [Hook] Πήραν τα μάτια χρώμα πριν πάρω κατηφόρα κι αφού είμαι όρθιος ακόμα δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω πίσω πληγές να κλείσω την μνήμη σου να σβήσω και να φύγω Πήραν τα μάτια χρώμα πριν πάρω κατηφόρα κι αφού είμαι όρθιος ακόμα δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω πίσω πληγές να κλείσω την μνήμη σου να σβήσω και να φύγω πάλι
6.
[Verse] Νύχτα το χρώμα νύχτα το φως στεγνό το χώμα μάτια οδηγός [μόνος μου] Νύχτα στη ζούγκλα και ελίσσομαι μαύρα μεσάνυχτα ο περίγυρος νύχτα εξελίσσομαι [νύχτα] Αφήνομαι με αγγίζεις μάτια γυαλιστερά κεφάλι πήχτρα [νύχτα] Αθήνα πόλη όλοι μόνοι τόσο μόνοι πέφτουν στο ίσωμα [κι είμαι μόνος μου] Μάλλον δεν το 'χω [είμαι μόνος μου] Δε βρίσκω λόγο μισή σκηνή στο πάτωμα κι άλλη μισή μ' ελάττωμα πίσω από κάποιο logo [το καρφώνω στη μάπα για κάθε στόκο] Και νιώθω νικητής από το πρώτο νιώθω άνθος της σελήνης δεν χρειάζομαι οξυγόνο τόσο μόνοι κάτω απ' τον ίσκιο μας [νύχτα] Είδα τα πιο όμορφα μάτια είδα κρύο φαΐ κουκουβάγια να σκοτώνει νυχτερίδα τυφλά κοπάδια είδα [κόκκαλο κρατάν ψηλά γι' αυτό μαλάκα χοροπήδα] Αποσυντίθεμαι μα ανασαίνω όσο πεθαίνω βρίσκω τρόπους κι ανασταίνομαι κι όσο μαθαίνω ζω δίπλα μου ζούνε μα δεν φαίνονται τόσο μόνοι μέσα στον ήχο μας [αρρωσταίνω] Καταλαβαίνω πως δε με καταλαβαίνω στ' αδύνατα επιμένω έχω το βότανο έχω τον ουρανό έχω ποτάμι σκέψεις κι αυτό είναι αντίδοτο [το φως της μέρας χάνεται] Κι απλώνεται σοφία όνομα φίλης όνομα αγάπης τ’ όνομα της πόλης μου η πρώτη σημασία τόσο μόνη πάντα σε μια γωνιά [θαμπώνει αυτόματα] Βρώμα, άδεια στόματα χαρτόκουτα για στρώματα στο πεζοδρόμιο σα πτώματα τ'αρώματα δεν πιάνουν οσμή που σπάει κόκκαλα κοιμάται στ' απαλά και θέλει σκότωμα Ακούν πέφτουν στο πάτωμα απότομα ακούν πέφτουν στο ίσωμα απότομα είναι λάθος τα πρόσωπα κι είναι μόνοι τόσο μόνοι χωρίς ταυτότητα [ως στα δάχτυλα] Νιώθεις το πάγωμα είσαι πιστός είμαι ανάθεμα περπάτα πάνω όσο είμαι σ' αναμμένα κάρβουνα πάνω στην ώρα έχασα το μάθημα όταν τράκαρα στρίβοντας άχαρα ζαλίζονται απ' τα γάρα με καθυστερούν τρων απ' τη ζωή σφαλιάρα με καθυστερούν κολλάν στο στίχο χάνουν το νόημα παιδεύονται δεν εκπαιδεύονται μυαλά ανόητα [αυτόματα] Γλώσσα του κόλακα όταν βγάζω δόντια βρυκόλακα κόβεται στα δώδεκα είναι το 12 Johnni Spets Το παιδί που έγινε τέρας Ακούν πέφτουν στο πάτωμα απότομα δεν ξέρουν τι ακούν Ακούν το 12 Αθήνα νύχτα κεφάλι πήχτρα μάτια κουκουβάγιας φόρεσα κι έφτυσα πίκρα
7.
[Intro] Αναστήθηκα σε μαύρο σάβανο ήταν Σάββατο Κυριακή πέθανα πάλι είπα γάμα το Σαββατοκύριακο μεροκάματο ζεις το θάνατο [Verse] Η πρόθεση η αφορμή ,η λύση στην υπόθεση το αποτέλεσμα η απόφαση ,απ’ την αλήθεια απόκλιση ήσουν η μόνη εσύ μα ήσουνα μόλυνση που έδινε απόλαυση ,μετά πόνο μετά φθόνο μετά θάνατο ,πάλι ζωή μετά το θάνατο Ανατέλλων ήλιος ,ο τρόμος ίδιος ο δρόμος άδειος ,ο δρόμος ίδιος μαύρη ομίχλη αφήνει ίχνη το δρόμο δείχνει να πέσεις στα αίματα Έμαθα ποια είσαι όταν γνώρισα τη φίλη σου στα 14 στα 17 ήταν στα τέσσερα ,το 'χαμε πιει απ' το 17 στο 14 Raps αβίαστα σα βία στα σχολεία σκίαστρα σκηνές με πλάνα ανεστίαστα ,σκηνές θανάτου στιγμές Σαββάτου ,λόγια αλλόκοτα άλλο εγώ άλλο εσύ κότα δαίμονες με χίλια πρόσωπα σβήνουνε φώτα άλλο εγώ άλλο το εγώ πρώτα δαίμονες με χίλια πρόσωπα σβήνουνε φώτα [Hook] Εισπνοή εκπνοή ανασαίνω ανασαίνει Εισπνοή εκπνοή πνοή που ανασταίνει [...]
8.
[Verse 1] Όταν σου λένε φώναξε ,φώναξε με στη σιωπή να 'μαστε μόνοι μας άνθρωποι όλοι μας γνωστοί οι ρόλοι μας, καύσωνας παγωνιά χρόνια στη πόλη μας μένω λάθος λίγος στο πλήθος μόνος συνήθως όρια στα μαθηματικά΄πότε σ' αυτά που νιώθω πραγματικά αυτά ειδικά ειδικότητα να πράττω ανάγκη η ανάφλεξη για ένα βήμα παρακάτω πάντα δύσκολη η ανάβαση όσο εύκολη η κατάβαση μ' άτσαλη πτώση είμαι τροφή προς βρώση, τέρψη συναισθημάτων σκέψη δέκτης σημάτων το δυσκολότερο των επιτευγμάτων, να δώσεις δύναμη στον εαυτό σου για να γίνει ό,τι μπορεί χωρίς προβλήματα να λύνει μίξη βιταμίνη μ' ασπιρίνη η λύση μας οδύνη για οδύνη στη φύση μας να μη τ' αφήνουμε να σβήνει νικοτίνη σάλιο κοκαΐνη, εθισμός στην καφεΐνη πλήρες γεύμα πρωτεΐνη με στρυχνίνη χειμώνας έρχεται, χαμόγελα από πλαστελίνη [Hook] Χειμώνας έρχεται χειμώνας ντύνομαι στο κρύο χειμώνας άρωμα νοσοκομείο χειμώνας που κρατά χειμώνες μύρια διάλεξα τρόπο να πεθάνω σ' έξι εκατομμύρια Είν' η ανατολή το ηλιοβασίλεμα τα χρώματα που ζήλευα όταν κοίταζα ορίζοντα μόνος βασίλευα μόνο συναίσθημα μόνος μου έμεινα να φτύνω τα έτοιμα [Verse 2] Δε θα τους κάνουμε τη χάρη δε θα πεθάνουμε κι ας χάνουμε κοίτα με χάνομαι όταν δείχνω πως αισθάνομαι φόβος για κείνα που δε θα 'ρθουνε ποτέ ξανά πτήση δίπλα σε μαύρη τρύπα, μέρα ανυπομονεί να γίνει νύχτα χέρια γίνονται ξυράφια, πριν αγγίξεις κοίτα πριν νικήσεις δέξου ήττα [Hook]
9.
JOHNNI SNOW 01:29
[Verse] Aπ' την αρχή μέχρι το τέλος μου είμαι το σκέλος που με τ'άλλα δεν ενώθηκε είμαι το βέλος που στο μάτι μου καρφώθηκε να μη τους βλέπω ψάχνοντας τη χρυσή τομή χρόνο ξεκλέβω απ’το υπόγειο πριν κατέβω σκέψη σε δάκρυ μετατρέπω δε μ' αντέχω ,ποτέ δεν μ'άντεξα δεν βλέπω πια κοντά βλέπω το μέλλον ,φεύγω μακρυά σε τόπο αφιλόξενο με βλέπω ξένο Έχω τον τρόπο μου ψηλά πετάω σκάβω τον λάκκο μόνος μου ,στα κρυφά παραπατάω νιώθω αηδία ,νιώθω το κρύωμα που μ' άφησε η πομπή απ' την κηδεία ,παίρνω ανάσα Ανάσα στάχτη εισπνέω χρώμα νεκρού τα μάτια μου πτώμα μωρού τ' αγκάθια που το μέτωπο σου μάτωσαν τον ήλιο καίω ,τα φώτα μαύρισαν βρώμικα χέρια μόνο με άφησαν μες την απάτη [Hook] Μυαλά στον πάγο χιόνι στον άνεμο στο ψύχος μένω δεν πέφτω στέκομαι άπλετο φως μοιάζει άκακο άσπρο τυφλώνει μίσος σκοτώνει
10.
[Verse 1: Elephant Phinix] Big city lights my eyes got a blur vision I'm stranded in between reality my life's a prison I'm doing 25 to life phinix on a mission Missing, so I move carefully and use precision Wake up who's the enemy in sheep's clothing I breath freedom who are you to be controlling I hear the sound / you bring me down / misconception Talking to myself while he giving me directions Cynical, I do this rap I'm no foe I try to connect with myself for stability and control Where you at man? Never used to think that I'm insane till I answered to myself Like mothafucka what's your name? Crazy, insanity doses of gravity if I never stop then I’ll never find reality Trying to find somebody who can really understand But it's like touching sand you got it then you lost it from your hand Like Wake up, I see the flames but I can't wake up Build a raft pass the lake that must help me wake up Standing on a grave I never really gave The effort and the time I see no picture in the frame Close though cause the illusions keep me blind yo Easy to express so difficult to define so Many complications begging for revelation Stuck in a situation I’m the doctor and the patient It's the end of the tunnel or the end of the line The end of the beginning man or the end of my rhyme I’m ready to find serenity some peace for my mind a peace of mind Piece of the puzzle to help me combine Cause situations build the character affected by time So what I live and what I love is condemned to decline Easier to predict the future than press stop and rewind My personality is split two people in one mind [Bridge] Εσύ,Εγώ/Εσύ,Εγώ Me and you/you and me Εσύ,Εγώ/Εσύ,Εγώ Me and you/you and me Εσύ,Εγώ/Εσύ,Εγώ Me and you/you and me Fuck you I need me Άντε γαμήσου [Verse 2: Johnni Spets] Πρόσωπο λάθος το όνομα μου είναι άγχος ,το όνομα σου ήταν κάπως κάτω απ' το βουνό ο κάμπος την απάθεια μου κάνω πάθος σχεδιάζω ν' αποδράσω μέσα μου να ψάξω τ' άσπρο τον ουρανό να βάψω με το γαλάζιο που θα φτιάξω είμαι το μπλε όλα κομπλέ στο περιθώριο απ'το υπόγειο στ' απόγειο ,από κύκλο σε ορθογώνιο φωνή σα πόλη ,πόλη φόνισσα Αθήνα πόλη θεά αρχόντισσα Βάθος που χάνεται ο ορισμός της επιφάνειας ρυθμοί άγνοιας στο άνδρο της αφάνειας δρομείς ψυχρής υπομονής παράνοιας ανατριχιάζει το μυαλό προοίμιο αδράνειας Γεννάει συνθέσεις- λέξεις ,περνάει σκέψεις ψύχος πολικό ,Μπραχάμι νύχτα σε περιπολικό υπερβολικό μυστήριο τα μάτια μου γράφουν όταν γράφω τα κομμάτια μου Εκφράζω ανάγκη να ακουστώ μέσα στο πλήθος εξαναγκάζομαι να γράφω ,το τι γράφω γρίφος σήμα το νότιο φεγγάρι ,χαρακτήρας ύφος ήχος Ξενερώνεις ,ιδρώνεις πάνω σου χειμώνας έρχεται πες το στη μάνα σου μικρέ μου γάτε μικρέ μοδάτε όσο μικροί στα μάτια μου είστε δεν ακουμπάτε φίλοι σου να 'χαμε να λέγαμε ,φίλοι μου πνεύμονες που φλέγονται δαίμονες λέγονται ,εικόνες έπονται με αίματα χειμώνες έρχονται κόβουν τα ψέματα τα τετραπέρατα τέρατα ,πετάνε πέρα απ' τα όρια με χίλια πρόσωπα δαιμόνια σβήνουν τα φώτα μένουν Νότια μένουν χαμηλά αποφεύγοντας εμπόδια δίχως αύριο μόνο τώρα

about

• JOHNNI SPETS - ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΕΡΑΣ •

RAP & LYRICS BY JOHNNI SPETS
PRODUCED BY AL’ TARBA & CLUB ZOTHIQUE
MIXED & MASTERED BY CLUB ZOTHIQUE
CUTS BY DJ MIGHTY MOS
ARTWORK BY V.MARKOSIAN

LYRICS: genius.com/albums/Johnni-spets/Johnni-spets

--------------------------------------------------------

#TPPET • WRONGFACEMUSIC 2014

www.facebook.com/wrongfacemusic
www.youtube.com/user/WrongfaceMusic
soundcloud.com/wrongface-music

www.facebook.com/johnni.spets
twitter.com/JohnniSpets
tppet1987@gmail.com

credits

released December 15, 2014

license

all rights reserved

tags

If you like ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΕΡΑΣ, you may also like: